LMI assesseer hoe normaal ‘n persoon se liggaamsgewig is gebaseer op die verwagting vir daardie persoon se lengte. Die Liggaamsmassa-Indeks (LMI), of die Body Mass Index (BMI) soos wat dit in Engels bekend staan, is ‘n poging om die aantal weefsel massa (spier, vet en been) in ‘n individu te kwantifiseer en dan daardie persoon te kategoriseer as ondergewig, normale gewig, oorgewig of vetsugtig, gebaseer op daardie berekende waarde.
Ongeag die gewilde gebruik van die Liggaamsmassa-Indeks as maatstaf vir gesonde gewig, is daar ook ‘n paar beperekinge van die formule.
LMI verskaf ‘n eenvoudige numeriese maatstaf van hoe vet of maer ‘n persoon is, wat dit makliker maak vir gesondheidspraktisyne om gewigsprobleme meer objektief met hul pasiente te bespreek. LMI was ontwerp as ‘n maklike manier om gemiddelde sedentêre (fisies onaktiewe) populasies met gemiddelde liggaamsamestellings te klassifiseer.
‘n Gereelde gebruik van die LMI is om te assesseer hoe normaal ‘n persoon se liggaamsgewig is gebaseer op die verwagting vir daardie persoon se lengte. Volgens die aanbevelings van die Wêreldgesondheidsorganisasie (WGO) is ‘n gesonde LMI tussen 18.5 en 25.
‘n LMI van minder as 18.5 is geklassifiseer as ondergewig en mag ‘n aanduiding wees van ‘n moontlike eetversteuring, wanvoeding of ander mediese probleme.
‘n LMI van 25 of meer word geklassifiseer as oorgewig, terwyl ‘n lesing van 30 of meer geklassifiseer word as vetsugtig.
Ongeag die gewilde gebruik van die Liggaamsmassa-Indeks as maatstaf vir gesonde gewig, is ook ‘n paar beperekinge van die formule wat in gedagte gehou moet word:1. Ignoreer variasies in fisiese eienskappeAlles-in-Een KomboDie BMI oorskat ongeveer 10% vir ‘n groot (of lang) raam en onderskat ongeveer 10% vir ‘n kleiner raam (kort grootte). Met ander woorde, persone met klein rame sal meer vet as optimaal dra, maar hul LMI weerspieël dat hulle normaal is. Omgekeerd kan groot geraamde (of lang) individue redelik gesond wees, met ‘n redelik lae liggaamsvetpersentasie, maar word as oorgewig deur LMI geklassifiseer.2. Onderskei nie tussen spiermassa en vetmassa nieVeronderstellings oor die verspreiding tussen spiermassa en vetmassa is onakkuraat. LMI oorskat diegene met meer maer adipose liggaamsmassa (bv. atlete) en onderskat oortollige adipositeit op diegene met minder maer liggaamsmassa.3. Variasie in definisies van kategorieëDit is nie duidelik waar op die LMI-skaal die drempel vir oorgewig en vetsugtig gestel moet word nie. As gevolg hiervan het die standaarde die afgelope paar dekades verander. Die huidige WGO reeks van normale gewigte word geassosieer met verminderde risiko’s van sommige siektes soos diabetes tipe II; maar die gebruik van dieselfde reeks LMI vir mans en vroue word as arbitrêr beskou, en maak die definisie van ondergewig redelik onvanpas vir mans.Weet jy wat jou LMI is? Stem jy saam met die interpretasie volgens die Liggaamsmassa-Indeks?
